7 Günlük Eğitim

Efendisinin emri üzerine Agrael ile birlikte eğitim için yerlerini almışlardı.
İkisi de deneyimli savaşçılardı ve buna karşın efendisinin yine de sıkı eğitim yapmalarını söylemesini ne kadar garipsemişlerse de emri yerine getirmekten başka çareleri yoktu...

Efendisinin niye onu general aracılıgıyla Lanetli sanatlara çagırdıgını bilmiyordu ama emirlere itihatsizlik yapmak istemedigi için hiç bir şey sorgulamadan generalin yanında yerini aldı

Sovereign düşünceleri ile ortamda görünmeden dolanıyordu tüm bu dünya ve yaşam hatta kainat ona bazen anlamsız geliyordu.Gözlerinin önünde ufak yaşamın sonunda yitip giden ruhunu sorguluyordu.Bu savaşı yapmak zorundamıydı,evet değildi ama öyle gerektiriyordu.Bir general'e ders verilmesi onun gururunu sarssada bilmediği birçok şey vardı,bildiği kadarı ile boynuzunu tam kullanamıyordu Agrael ise en yeni öğrencisiydi.o öğrenciyi götürürken savaştırmak biraz zorda olsa gücünü görmek istiyordu..O iki kişi salonda beklerken arkalarında aniden çıkmıştı,''Silahlarınızı ve büyülerinizi hatta yaşamınızı bile bugün unutmanızı istiyorum,yapıcağınız tek şey bugün ışığa karşı ne kadar dayanıklı olduğunuzu ve nasıl karsı çıkacağınızı bana göstermek olucak..''dedi ve başını camlara doğru çevirdi.Ardına ise''Altux sol lux''diyerek fısıldadı ve camdan inanılmaz derecede büyük bir ışık patlaması oldu.Güneş ışığı kadar saf ışıklar şimdi o iki şeytanın üzerine doğrulmuş tenlerini yakmaya başlamıştı.''Görelim bakalım neler yapıcaksınız.Savaşıcağınız yerde büyü olmıyacak saf ışık dolu bir yerde savaşıcaksınız.''dedikden sonra bir köşede onları izlemek için oturdu...

out:siz rplerinizi ısıga karsı koyma tarzında yapmaya çalısın unutmayın büyünüz yok.yapıp yapamadığınızı ben değerlendireceğim....

Efendisinin camların karşısında yaptıgı ilginç büyü üzerine camdan gelen ışıklar tüm bedenini yakıp kavuruyordu.Her saniye daha büyük acılar çekmeye başlıyordu ama agrael buna aldırmadan ışıgın önünde durmaya devam etti.Her geçen saniye sanki ışık dahada güçleniyor ve ona daha büyük acılar veriyordu bir onun buna karşı koymak işin yapa bilecegi bişi yoktu ama yinede hiç kıpırdamadan dayanmaya çalıştı daha sonra başını efendisine çevirip ''yüce Sovereign ya o günkü savaşta yenilirsek duyduguma göre bu bir ölüm kapışmasıymış sadece tek bir sag kalan olucakmış''

Efendisinin yaptığı büyüye karşı ışığa bu kadar dayanıksız olduğunun farkında değildi. Ama herşeye rağmen buna dayanmalıydı ve bunun için gerekirse ölebilirdi. Yakıp kavrulan bedeninde oluşan yaraların hemen iyileşemeyeceğini de çok iyi biliyordu. acısına aldırmadan Agraelin sorusuna karşı efendisinin yapmaya çalıştığı şeyi düşündü. Savşta meleklerin bu şekilde büyü yapmalarına karşın efendisinin de anladığı üzere ne kadar deneyimli olsalar da nasıl karşı koyacaklarını çok iyi bilmiyorlardı. Agrael'in söyledikleri üzerine acılı bir ifadeyle ''Herşeye rağmen oraya gideceğiz'' dedi.

Birden efendisinin de dediği gibi silahını, büyülerini hatta yaşamını herşeyi bir kenara bırakıp olduğu yerde hareketsiz durarak ışığa karşı koymak için boynuzlarını kullanması gerektiğinin farkına vardı. Boynuzlar güç ve asaletin simgesidir. Odaklanarak, silahı ve büyüsü olmadan boynuzların sahip olduğu aura sayesinde ışığa karşı fiziksel direncini artırabileceğini düşündü...

İki kişininde acısı gittikce artıyor.sert ve gür bir sesle''Boynuzlarınıza daha fazla odaklanın''diyordu

çektiği acıdan bilincini kaybetmek üzereydi. adeta hayatta kalma savaşı veriyordu. her şeye rağmen bunu başarmak zorundaydı. bunlara karşın hala ayakta duruyordu ve tüm gücünü kullanarak sadece boynuzlarına konsantre olmaya çalışıyordu.
Ve gücünün son demine kadar çabalayıp, boynuzlarına odaklanarak vücudundan çıkan dumanlarla birlikte ışığa karşı duruyordu...

Yakıcı ışıklar etrafını sarmış bir çekilde dmrt bir yandan derisini kavurmaya devam ediyordu ne akdar çektigi acıları gizleme çalışsada başarılı olamıyordu onu asıl tedirgin eden burda çektigi acılar degil kafasındaki sorulardı.Efendisinin emirleri üzerine boynuzların on plana alarak ışıga karşı durmaya devam etti.

Büyük güneş ışığının yakıcı saflığı şeytanlarda bulunan karanlık hissine karşı geliyordu ve bu yüzden de onları yakıyordu.Işığın karşısına geçti ve ''Bravo ama şunuda yapmanızı istiyorum.Yana çekilin ve izleyin.''diye komut verdi.Işığın karsısında üstünde bulunan büyük zırhı çıkarttı.Işık tenini yakmaya başlamıştı yavaş yavaş.Gözleri kapalı acıyı hissedene kadar bekliyordu.Gözlerini aniden açtı ve karanlık gözlerinden kara dumanlar çıkmaya başlamıştı.Boynuzlarında bulunan auranın en iyi özelliği güçleri arttırmaktı ve çok güçlü bir şekilde haykırıyordu.O güçlü ışık bile yaymaya çalıştı karanlığın gücüne karşı koyamıyordu.Ortamda kalan o ışık haykıran hükümdarın yaydığı karanlık ile yok oluyordu.Git gide koca salonda göz gözü görmez kadar karanlık olmuştu.Tüm ışık söndüğünde ise parmaklarını şıklattı ve ortam cehennemin ışığı ile aydınlandı.''Kendinizi güçlü kılın,asla zorda kalmassınız o başınızda size bahşedilen şey sizi güçlü kılıyor.Biliyorsunuz ki en önemli özlelliğiniz boynuzlarınız,siz karanlığı yaymayı ne kadar çok isterseniz o kadar gücünüz artar ve tüm ışıkları yok edersiniz..Bu dersimiz bitmiştir.''dedi ve onlara eli ile karşılarına geçmelerini istedi.Emre uyan iki askere ''Lux pila'' diye fısıldadı.Işıkdan oluşan birçok top onlara doğru ilerliyordu..''Kendinizi büyüsüz savunmanızı istiyorum.''dedi ve onları izlemeye koyuldu.

olanca dikkatiyle efendisini dinledi. sıradaki eğitim ışık toplarına karşı durmaktı ve gitgide zorlaşmasına rağmen doğru teknike karşı durabilirdi.
gözlerini kapadı ve boynuzlarına konsantre olmaya başladı yeniden. vücudundan yavaş yavaş kara dumanlar çıkmaya başladı, gücü gittikçe artıyordu. birden gözlerini açtı. kendisine doğru gelen ışık topunu karanlığa bürümeliydi. kendini toplayarak olanca gücüyle ışık topuna karşı durdu...